عکسهای لوئیجی سند تاریخی بینظیری است که گویای وضعیت زندگی مردم و درباریان است. گرچه در این عکسها زنان وجود ندارند، اما مردان طبقات مختلف اجتماع حضور مشخص دارند و سلسله مراتب اجتماعی آنها با چگونگی قرار گرفتن در تصویر کاملاً نشان داده شدهاست. عکسهای او از مکانهای تاریخی ایران در نمایشگاه جهانی هاریس[۱] سال۱۸۶۷ م به نمایش درآمد و نشان افتخار دریافت کرد. لوئیجی پشه نخستین عکاسی بر شمارده می شود که در سال ۱۲۷۴ قمری به سرزمین باستانی فارس سفر کرده است و از تخت جمشید، پاسارگاد و نقش رستم عکس گرفته است و گمان می رود که این نخستین باری است که دوربین به وسیله ای برای آگاهی و ثبت مجموعه های فرهنگی و تاریخی در ایران تبدیل می گردد و تاثیر این عکس ها چنان بود که باعث گردید بسیاری از محققین غربی پای به ایران گذارند و حضور آن ها باعث کشف منشور کورش از دل خاک شد. ادامه.
بهرام رمضانی متولد پانزدهم بهمن ماه ۱۳۴۳ شمسی و در خانواده ای مذهبی در جنوب تهران و در منطقه نازی آباد زاده شد. او نیز به مانند بسیاری از عکاسان که به صورت داوطلب به عرصه نبرد می رفتند در مرداد ماه ۱۳۶۰ به مناطق جنوب اعزام شد و در عملیات های بسیاری مانند بیت المقدس، فتح المبین، رمضان، مسلم، والفجر شرکت داشت و عکس های بسیاری را ثبت نموده است. او که خود نیز از جانبازان جنگ است و در دو عملیات بیت المقدس و مسلم از ناحیه ی دست، سر و پا مصدوم شده است عنوان می دارد که شروع عکاسی اش از ده سالگی با دوربین لوبیتل بوده و از کودکی نیز علاقه ی شدیدی به نقاشی با آبرنگ و رنگ روغن داشته است. او اکنون مدیر واحد استودیو زیبا فیلم در تهران است.
ملک قاسم میرزا در دوم جمادیالثانی (۱۱۸۶–۱۲۳۰) از شاهزادگان قاجار بود. او برادر ملک منصور میرزا و بیست و چهارمین پسر فتحعلی شاه بود. او شخصیت جالبی داشته است و پیوسته در صدد کسب معلومات تازه بوده است. به طوری که قصد استخراج قند از چغندر را کرده و در آن زمان در طبابت نیز دستی بر آتش داشته است. او به مانند بسیاری دیگر از برادرانش با اروپاییان مراودات خوبی داشت است. به گواه تاریخ و در ارتباط با اولین عکاس ایرانی باید عنوان داشت که فن عکاسی و عکس برداری در ایران برای اولین بار در شهر تبریز و توسط ملک قاسم میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار آغاز گردیده است. به علت سفر او به اروپا و تحصیل در فرانسه در روزگاری که اختراع دوربین عکاسی موضوع بحث روز بود و او مراودات بسیاری نیز با اروپائیان داشته است و به خاطر اینکه….
او پس از تأسیس دارالفنون به عنوان اولین معلم زبان فرانسه در این مدرسه مشغول به تدریس شده است و تا آخر عمر خویش، معلم فرانسه در این موسسه بوده است و همچنین بعدها جزو کارمندان وزارت انطباعات و دارالترجمه دولتی نیز می شود و در سال ۱۸۹۹ میلادی مجموعهای از صنایع دستی و تاریخی ایران را در غرفه ایران در نمایشگاهی در پاریس به نمایش می گذارد و این کار را با ۲۹ هزار تومان سود به پایان می رساند این باور را پر رنگ تر می کند. البته به خاطر درج نشدن عکسی از ژول ریشار در تاریخ برخی از محققین به مانند یحیی ذکا و شهریار عدل بر این باورند که شخصی به نام ملک میرزا قاسم حتی قبل از ورود ریشار در ایران عکاسی کرده است لذا بنیان فکریِ محققین ریشار خان را اولین عکاس دانسته و ملک میرزا قاسم را به عنوان دومین عکاس در ایران می شناسند.
به طور خلاصه می توان اینگونه عنوان داشت که مهمترین شاخصه در ایجاد این انجمن ارتباط دولت با جامعه عکاسان و بالعکس بود، زیرا از بعد از سال ۱۳۳۰ شمسی که جریانات اجتماعی باعث به رونق رسیدن صنعت عکاسی در ایران شده بود و همچنین مقرر شدن عکس دار نمودن کارت های هویتی، تعداد عکاسان در پایتخت ماه به ماه بیشتر می شد و از پیِ آن تهران شاهد بازگشایی هر چه بیشتر آتلیه های تازه تاسیس در پایتخت بود.
کتاب آموزش عکاسی۲۰۲۲ با نویسندگی سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه در اسفند ماه سال ۱۴۰۰ توسط نشر سفیر اردهال به چاپ رسیده است. این کتاب ارزشمند در قطع وزیری به نشر رسیده و سر فصلهای متعددی را دارا می باشد. که از جمله می توان به:
۱٫تاریخ عکاسی
۲٫معرفی هفت عامل موثر در به وجود آمدن یک عکس خوب
۳٫طبقه بندی موضوعات عکاسی
۴٫امواج الکترومغناطیسی و کارکرد آن در عکاسی
۵٫گامهای نوری در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
۷٫ترکیب بندی
کتاب آموزش عکاسی۲۰۲۲ با نویسندگی سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه در اسفند ماه سال ۱۴۰۰ توسط نشر سفیر اردهال به چاپ رسیده است. این کتاب ارزشمند در قطع وزیری به نشر رسیده و سر فصلهای متعددی را دارا می باشد. که از جمله می توان به:
۱٫تاریخ عکاسی
۲٫معرفی هفت عامل موثر در به وجود آمدن یک عکس خوب
۳٫طبقه بندی موضوعات عکاسی
۴٫امواج الکترومغناطیسی و کارکرد آن در عکاسی
۵٫گامهای نوری در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
هنرمندان در هر عصری، به طور پیوسته نقشِ مهمترین اشخاصِ جامعه برای تأثیر گذاری روی مردم را ایفا نموده اند و حتی باعث ایجاد تحولات سیاسی نیز شده اند. از جمله سبک های گوناگونِ هنری می توان به سبک بیزانس، سبک رومانسک، سبک گوتیک، سبک رنسانس، سبک باروک، سبک روکوکو، سبک رومانتیک، سبک رئالیسم، امپرسیونیسم، نئوامپرسیون، سمبولیسم، فوویسم، کوبیسم، فتوریسم، اکسپرسیونیسم، سوررئالیسم، دادائیسم، آبستره، کنستراکتیویسم، اپتیکال آرت، پاپ آرت و همچنین بسیاری از سبک های دیگر هنری مانند پست مدرن و پست پست مدرن اشاره نمود. به باور نویسنده، امروزه حضور و دانشِ سبکهای هنری به مثابهِ ارضای نیازهای زیباشناسانه و معناشناسانه و همچنین سرگرم سازی مردم از سوی هنرمندان است و با همین اندیشه و بنیان ذهنی، ارزشمندترین آثار هنری خلق می گردد. ایضاً واضح است که هنرمند، آثار خود را در هنرهای مختلف و در دامانِ سبک های متعدد و گوناگون به رخِ کشد و آفریده های خود را بر همین مبنا جلوه دهد و بر همین اساس است که ایجاد سبک یکی از عناصر هر گونه هنر و از جمله عکاسی به شمار می رود. همچنین سبکها از بُعدِ ساختاری به عنوان روح هنرمند نیز تلقی گردیده و در ارزشگذاریِ هر اثری در کلیۀ هنرهای تجسمی، از اساسی ترین مقوله ها به شمار می آید و به همین علت است که…
کتاب تاریخ عکاسی با عنوان در فاصله دو عکاس با نویسندگی استاد سهراب نعیمی استاد علوم عکاسی، یکی از شناخته شده ترین کتابهای تاریخ عکاسی در ایران است. خوانش این کتاب برای کلیه عکاسان و محققین رشته های عکاسی و هنرهای تجسمی پیشنهاد می گردد. این کتاب وزین در ۳۸۰ صفحه و با نشر سفیر اردهال به دست مخاطبین گرامی…
کتاب در فاصله دو عکاس یک کتاب تاریخی است که به روایت عکاسان در ایران پرداخته و علتهای عقبماندگی عکاسی در ایران را بررسی می نماید. کتاب در فاصله دو عکاس با نویسندگی دکتر سهراب نعیمی، مدرس رشته عکاسی در دانشگاه می باشد و خوانش آن به کلیه محققین در رشته های هنر و علوم انسانی توصیه می گردد.
