اصول ترکیب بندی، مفاهیم و تعاریفی هستند که در بیشتر هنرهای تجسمی با رعایت نمودن آنها به چشم نوازیِ اثر افزوده می شود. البته این زیباییِ بصری حالتی نسبی است. یعنی ممکن است در نظر برخی از مردم جمیل و خوش منظر محسوب نشود. اما دانستن این اصول و استفادۀ آگاهانه از آنها می تواند بر جمالِ هر اثری تاثیرگذار باشد. به بیان ساده، به قرار گرفتن و یا جای دادن اصولیِ عناصر تشکیل دهندۀ یک عکس در فضاهای مورد نظر، ترکیب بندی یا کمپوزیسیون[۱] می گویند، و این جایگذاری تحت قواعد و اصول معین و محاسبات دقیق انجام می گردد. ترکیب بندی اصولاً دارای یک پیام بصری است که بیننده را با نوع نگاه، تخیل، تدبیر و دانشِ خالق اثر آشنا و همراه می سازد. ترکیب بندی در کلیۀ عکسها، نه تنها باعث جذابیتِ در تصاویر می شود، بلکه باعث می گردد که تصویر نهایی با هماهنگ ترین شیوۀ ممکن به تماشاگر ارائه گردد.
