کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. در بخش پنجم این کتاب که توسط نشر وزین سفیر اردهال و در قطع رقعی و قالب ۳۸۰ صفحه به چاپ رسده است نقش مدیریت جامع در پیشرفت یا پسرفت عکاسی بررسی شده است که برای علاقه مندان به مطالعات تاریخ عکاسی بسیار جذاب بوده است.
شاید جالب توجه باشد که نقش مذهب در چگونگی ایجاد عکاسی در ایران مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته است. اما با خوانش این کتاب متوجه میشویم که بحثی بسیار مهم است. در قسمتهایی از این کتاب به ملا هادی سبزواری شیخ الاسلام زمان خود اشاره می گردد و مناظره او با ناصرالدین شاه و اعتمادالسلطنه بسیار دیدنی و خواندنی است. در این کتاب به استفتا و فتواهای مراجع اعظام و مراجع تقلید درباره حرام بودن یا حرام نبودن صنعت عکاسی در ایران اشاره می شود و این مهم در کشورهای مسلمان دیگر نیز به تحقیق نویسنده کتاب در فاصله دو عکاس در آمده است.
مهندس سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
