کتاب در فاصله دو عکاس یک کتاب تاریخی است که به روایت عکاسان در ایران پرداخته و علتهای عقبماندگی عکاسی در ایران را بررسی می نماید. کتاب در فاصله دو عکاس با نویسندگی دکتر سهراب نعیمی، مدرس رشته عکاسی در دانشگاه می باشد و خوانش آن به کلیه محققین در رشته های هنر و علوم انسانی توصیه می گردد.
سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی کتابی است در قطع رقعی و کاملا دانشگاهی که به تاریخ عکاسی و همچنین تاریخ صنف عکاسی در ایران می پردازد. در این کتاب به موضوعات تاریخی بسیار زیادی در به وجود آمدن صنعت عکاسی در ایران پرداخته و از جمله آن خاطرات ناصرالدین شاه قاجار است که برخی از متن های آن عیناً از خاطرات شخص ناصرالدین شاه در کتاب استفاده شده است. در بخشی از کتاب از زبان شاه قاجار می خوانیم که: