الیزه فیلم با بیش از ۱۵ سال سابقه عکاسی و تصویربرداری در عرصه ودینگ و با بهره از کارشناسان ارشد تحصیلکرده، پذیرای مراجعین و عروس و دامادهای خوش ذوقی می باشد که تمایل دارند عکسها و فیلمهایشان به بهترین شکل ممکن به ثبت برسد.
استودیو عکاسی الیزه با بیش از ۱۵ سال سابقه در عرصه عکاسی مناسبتی یکی از نامدارترین آتلیه هایی است که همیشه با دکورهایی خاص، خلاق و غیر تکراری پذیرای خانواده های گرامی می باشد. تا جائیکه از سراسر شهر تهران و حتی حومه مراجعینی خاص را همراه خود داشته است. دکور امسال با عنوان (خرید سفره هفت سین) یکی دیگر از نمونه های این دکورسازیهای زیبا است.
استودیو عکاسی الیزه با بیش از ۱۵ سال سابقه در عرصه عکاسی مناسبتی یکی از نامدارترین آتلیه هایی است که همیشه با دکورهایی خاص، خلاق و غیر تکراری پذیرای خانواده های گرامی می باشد. تا جائیکه از سراسر شهر تهران و حتی حومه مراجعینی خاص را همراه خود داشته است. دکور امسال با عنوان (خرید سفره هفت سین) یکی دیگر از نمونه های این دکورسازیهای زیبا است.
انتخابات اتحادیه عکاسان تهران در سال ۱۳۹۸ انتخابات و مفهومی که از آن در اذهان جامعه نمایان می گردد به مثابه رویدادی بس بزرگ است که ریشه در عمق تاریخ دارد و تصور جامعه نیز بر همین اصل مهم شکل می گیرد که انتخاب به معنای کارهای بزرگ است. اما از نوجوانی آنچه در ذهن من از انتخاب و کار بزرگ معنا می گردد شاید در ندیدن بعضی چیزها، نشنیدن بعضی حرف ها، سکوت کردن زمانی که برایم بسیار سخت بوده است و یا حتی دست کشیدن بر سر کسی خلاصه شود و همین اندیشه ساختار حضور در این انتخابات را برایم فراهم ساخت که بنیان آن فقط حمایت از جوانان و عکاسانی است که مسیر حرکتشان مطلقاً تناقضی با پیشرفت، برای همه عکاسان نداشته است. به خوبی به یاد دارم که یک روز قبل از انتخابات، در سالن همایشِ کوثر سمیناری بر پا شد که شمار زیادی از عکاسان و پیشکسوتان بزرگ تهران و حومه در آن حضور داشتند که من نیز از جمله سخنران های…
جریانات دوران مشروطه و رخدادهای مهم در این دوره از تاریخ و همچنین عمومیت یافتن عکس موجب پیدا شدن حافظه و خاطره مصور تاریخی در ایران شد که این مهم نیز با ابزار دوربین صورت می گرفت و در واقع عکاسی به سهم خود در جاودان نمودن جهان انسان سهم بنیادی و مهمی داشت. با آغاز صده ی چهاردهم شمسی، عکاسی با تحول عظیمی مواجه گردید. کیفیت مواد و لوازم عکاسی به سرعت به سوی بهتر شدن حرکت می نمود و وقتی ثمرات سادگی در عکاسی در جامعه هویدا شد، تاجرانِ ایرانی سعی نمودند در واردات دوربین های قابل حمل و ارزان قیمتی که کمپانی های خارجی تولید می کردند از یکدیگر سبقت بگیرند و حاصل این مسابقه ی تجارت برای کاسبان ایرانی، تبدیل شدن دوربین از یک کالای تفننی و منحصر به طبقه ای خاص، به وسیله ای عمومی و همگانی شد. این تغییرات اساسی که به سرعت در دوران اول پهلوی صورت می گرفت با دستور مستقیم رضا شاه برای اجرای احراز هویت مردمان ایران همزمان گردید.
در سال ۱۳۷۹ سیستم دوربین های دیجیتال وارد ایران شد و به شکل بسیار شگفت انگیزی حدودا سه سال طول می کشد تا این سیستم به عنوان واحد درسی در دانشگاه تدریس شود. زمانِ این روند دگردیسی از آنالوگ به دیجیتال آنقدر زیاد است که گمانِ فرسوده بودن هیئت علمی در این دوره را در ذهن پژوهنده بسیار پر رنگ تر می کند. در آن دوره و پس از سه سال مقاومت اساتید دانشگاه با فراهم نمودن دروس آموزش دیجیتال در عکاسی و کاربرد نرم افزار در عکاسی، در ابتدا فقط دو تن از مدرسین تمایل ورزیدند که وارد این حوزه شوند. زیرا دیجیتال در این دوره به همان اندازه در دانشگاه، صنعت و دانشی عجیبه بود که ورود دوربین به ایران از عجایب مدرنیزاسیون برای جامعه بود. از اصلی ترین اساتیدی که عکاسی دیجیتال را در دانشگاه هنر تدریس کردند می توان از آقایان رضا نبوی و ارسطو مداحی نام برد.
متاسفانه از رویدادهای ورود عکاسی به عنوان یک رشته ی منحصر به فرد مطالب آن چنان زیادی به نوشتار نیامده است. اما خوشبختانه در پائیز سال ۱۳۹۶ به همت دانشگاه هنر و البته دانش آموختگان رشته ی عکاسی در این دانشگاه، نهمین شماره از نشریه ای به نام کالوتیپ به عنوان تنها نشریه تخصصیِ عکاسی در دانشگاه هنر به سردبیری محمد مهرآرا به چاپ رسید. این اقدام هر چند بسیار دیر اما بنیان این نشریه باعث گردید که محققین به خاطر دسترسیِ آسانی که فراهم آمده بود بتوانند به جمع بندی نظراتی بس مهم در ارتباط با اقدامات عکاسی در ایران بپردازند و همایش ها و سمینارهایی نیز در دیگر دانشگاه های هنر برپا گردد. در ابتدا تدریس عکاسی به صورت یک گرایش یا حتی یک رشته مشخص وارد دانشگاه های ایران نشد زیرا ایران به عنوان اولین کشوری بود که در غرب آسیا تلاش می نمود تا به عکاسی نگاهی آکادمیک داشته باشد و به همین خاطر …
ارنْست هولتسر در ۷ ژانویه ۱۸۳۵ در روستایی به نام کلاینشمالکالدن از توابع شهر تورینگن زاده شد. او که در سال ۱۸۶۲ به استخدام دولت انگلیس درآمده بود مأمور شد به ایران و به شهر اصفهان عازم گردد و مدیریت تلگرافخانه این شهر را برعهده بگیرد و همچنین مدیریت انتقال خط تلگراف ایران به انگلستان را محقق سازد. پس از پایان مأموریتش، به کشورش باز می گردد ولی مدتی بعد این بار با دوربین عکاسی به اصفهان بازگشت و در ۱۸۷۰ با مریم حق‌نظر یکی از ارمنی های ایران ازدواج کرد و در سال‌های بعد شروع به کار عکاسی در این شهر نمود. او میان سال‌های ۱۸۷۳ تا ۱۸۹۷ میلادی بیش از هزار عکس از ایران گرفت. بیشتر تصاویر او مربوط به اصفهان است ولی تعداد اندکی هم از تهران، قم، و کاشان هستند. وی یادداشت‌هایی از ایران آن دوران بر جای گذاشته است و بسیاری از مطالبی که درج نموه مربوط به آداب و رسومی هستند که امروزه در میان ایرانیان نامتداول و بسیار غریب است. او خود در مقدمه ی یکی از نوشته هایش علت درج این مطالب را چنین توصیف می‌کند:
به طور خلاصه می توان اینگونه عنوان داشت که مهمترین شاخصه در ایجاد این انجمن ارتباط دولت با جامعه عکاسان و بالعکس بود، زیرا از بعد از سال ۱۳۳۰ شمسی که جریانات اجتماعی باعث به رونق رسیدن صنعت عکاسی در ایران شده بود و همچنین مقرر شدن عکس دار نمودن کارت های هویتی، تعداد عکاسان در پایتخت ماه به ماه بیشتر می شد و از پیِ آن تهران شاهد بازگشایی هر چه بیشتر آتلیه های تازه تاسیس در پایتخت بود.
کتاب آموزش عکاسی۲۰۲۲ با نویسندگی سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه در اسفند ماه سال ۱۴۰۰ توسط نشر سفیر اردهال به چاپ رسیده است. این کتاب ارزشمند در قطع وزیری به نشر رسیده و سر فصلهای متعددی را دارا می باشد. که از جمله می توان به:
۱٫تاریخ عکاسی
۲٫معرفی هفت عامل موثر در به وجود آمدن یک عکس خوب
۳٫طبقه بندی موضوعات عکاسی
۴٫امواج الکترومغناطیسی و کارکرد آن در عکاسی
۵٫گامهای نوری در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
۷٫ترکیب بندی