کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. در بخش پنجم این کتاب که توسط نشر وزین سفیر اردهال و در قطع رقعی و قالب ۳۸۰ صفحه به چاپ رسده است نقش مدیریت جامع در پیشرفت یا پسرفت عکاسی بررسی شده است که برای علاقه مندان به مطالعات تاریخ عکاسی بسیار جذاب بوده است.
سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
شاید جالب توجه باشد که نقش مذهب در چگونگی ایجاد عکاسی در ایران مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته است. اما با خوانش این کتاب متوجه میشویم که بحثی بسیار مهم است. در قسمتهایی از این کتاب به ملا هادی سبزواری شیخ الاسلام زمان خود اشاره می گردد و مناظره او با ناصرالدین شاه و اعتمادالسلطنه بسیار دیدنی و خواندنی است. در این کتاب به استفتا و فتواهای مراجع اعظام و مراجع تقلید درباره حرام بودن یا حرام نبودن صنعت عکاسی در ایران اشاره می شود و این مهم در کشورهای مسلمان دیگر نیز به تحقیق نویسنده کتاب در فاصله دو عکاس در آمده است.
مهندس سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
و اما این تمام ماجرا نیست و حضور این کتاب مهم باعث گردید که در سال ۱۴۰۰ کتاب دیگری با عنوان فلسفه رادیکال هنر برای خوانش علاقه مندان به تاریخ هنر غرب و شرق به بازار عرضه گردد که به داوری بسیاری از محققین و اهل قلم این کتاب تکمیل شده کتاب ارزشمند دکتر شاد قزوینی است.
کتاب فلسفه رادیکال هنر نوشته مهندس سهراب نعیمی و با ویراستاری مهندس فرحناز دباغیان در خرداد ماه ۱۴۰۰ توسط نشر پیام بهاران در سراسر ایران منتشر شده است. در ابتدا از ویژگی های منحصر به فرد این کتاب می توان به ویراستاری بسیار خوب آن اشاره نمود و اما از لحاظ مفهوم و محتوا نیز این کتاب بسیار منحصر به فرد است زیرا کاربرد کتاب مذکور همانطور که از نام آن مشخص است فقط در هنر خلاصه نمی شود و به جز دانشجویان و محققین در حوزه های هنری مطالعه آن برای علاقه مندان و محققین رشته علوم انسانی نیز می تواند بسیار مفید با شد.
سهراب نعیمی متولد ۱۹ دی ماه ۱۳۶۱ در شهر تهران متولد شد. او بعد از تکمیل تحصیلات خود در رشته مهندسی راه در تهران وارد دانشکده هنر شد و در مقطع ارشد رشته عکاسی با نمره الف فارغ التحصیل شد. پایان نامه ارشد او با عنوان تحلیلی بر هنر ریشه در فلسفه با رویکرد تاریخی از جنجالی ترین رساله ها در دانشگاه شناخته شد و نظرات بسیاری از اساتید را به خود جلب کرد. سهراب نعیمی با نوشتار کتاب فلسفه رادیکال هنر نیز توانست در سال ۱۳۹۹ برای اولین بار ریشه های سرخوردگی در هنرمندان را از لحاظ جامعشناسانه مورد بررسی و نقد قرار دهد.
کتاب فلسفه رادیکال هنر به فلسفه و ریشه های هنر در ایران و اروپا پرداخته و به آسیب شناسی های متعدد در درون جامعه ایران می پردازد. این کتاب ابتدا با رویکرد تاریخی به بررسی اهمیت تاریخ هنر پرداخته و در ادامه به واخواهی تنش های ایجاد شده میان هنر غرب و شرق می پردازد و با ارایه اسناد مکتوب به نظریه پیشرفت غرب ریشه در اندیشه ایرانیان پا فشاری می کند. اگر چه بخش های فضای زیادی از کتاب فلسفه رادیکال هنر را معرفی تاریخ هنر نقاشی و عکاسی در برگرفته است لذا هدف از عنوان آن مطالب ایجاد پرسش های متنوع در ذهن محققین و خوانندگان است و از جمله مهمترین این سوالات می توان به چرایی عقب ماندگی هنر ایران در مقابل هنر غربی ها اشاره نمود. در این کتاب برای اولین بار در ایران با یک نظرسنجی جامعه شناسانه از دانشجویان رشته روانشناسی به پرسشی مهم پاسخ داده شده است که امروزه ایرانیان و مشخصا در سال ۱۳۹۹ شمسی چه نوع هنری را دوست دارند. در صفحه ۱۸۸ این کتاب یک پرسش نامه نظر خوانندگان را جلب خواهد کرد.