کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه به رویدادهای مهم عکاسی در ایران می پردازد که در آن بیوگرافی و چگونگی تشکیل اتحادیه عکاسان تهران و نیز ماجراهای جنجالی اتحادیه با اعضای اتحادیه عکاسان تهران به نوشتار درآمده است. این کتاب یکی از منابع مهمی است که پژوهشگران این موضوع را به خود فرا می خواند.
در عکس زیر سهراب نعیمی نویسنده کتاب در فاصله دو عکاس (تاریخ عکاسی) به همراه دکتر اسماعیل ایمانی دیده می شود.
نظر دکتر صادق زیبا کلام و کتاب در فاصله دو عکاس اثر سهراب نعیمی:
بعد از خواندن کتاب ناخواسته رفتم با چند عکاسی که در محل بودند صحبت کردم. اصلا نمیدانستم که عکاسان در ایران تا این اندازه مشکل دارند و تاریخ اتحادیه عکاسان تا این اندازه خواندنی ست.
اگر من نویسنده این کتاب بودم به زبان انگلیسی مینوشتم زیرا مسئولین به فارسی نمیخوانند.
انتخابات اتحادیه عکاسان تهران در سال ۱۳۹۸ انتخابات و مفهومی که از آن در اذهان جامعه نمایان می گردد به مثابه رویدادی بس بزرگ است که ریشه در عمق تاریخ دارد و تصور جامعه نیز بر همین اصل مهم شکل می گیرد که انتخاب به معنای کارهای بزرگ است. اما از نوجوانی آنچه در ذهن من از انتخاب و کار بزرگ معنا می گردد شاید در ندیدن بعضی چیزها، نشنیدن بعضی حرف ها، سکوت کردن زمانی که برایم بسیار سخت بوده است و یا حتی دست کشیدن بر سر کسی خلاصه شود و همین اندیشه ساختار حضور در این انتخابات را برایم فراهم ساخت که بنیان آن فقط حمایت از جوانان و عکاسانی است که مسیر حرکتشان مطلقاً تناقضی با پیشرفت، برای همه عکاسان نداشته است. به خوبی به یاد دارم که یک روز قبل از انتخابات، در سالن همایشِ کوثر سمیناری بر پا شد که شمار زیادی از عکاسان و پیشکسوتان بزرگ تهران و حومه در آن حضور داشتند که من نیز از جمله سخنران های…
بیوگرافی اتحادیه عکاسان تهران و اولین رای گیری در هیئت مدیره اتحادیه عکاسان تهران در کتاب در فاصله دو عکاس اثر دکتر سهراب نعیمی
جریانات دوران مشروطه و رخدادهای مهم در این دوره از تاریخ و همچنین عمومیت یافتن عکس موجب پیدا شدن حافظه و خاطره مصور تاریخی در ایران شد که این مهم نیز با ابزار دوربین صورت می گرفت و در واقع عکاسی به سهم خود در جاودان نمودن جهان انسان سهم بنیادی و مهمی داشت. با آغاز صده ی چهاردهم شمسی، عکاسی با تحول عظیمی مواجه گردید. کیفیت مواد و لوازم عکاسی به سرعت به سوی بهتر شدن حرکت می نمود و وقتی ثمرات سادگی در عکاسی در جامعه هویدا شد، تاجرانِ ایرانی سعی نمودند در واردات دوربین های قابل حمل و ارزان قیمتی که کمپانی های خارجی تولید می کردند از یکدیگر سبقت بگیرند و حاصل این مسابقه ی تجارت برای کاسبان ایرانی، تبدیل شدن دوربین از یک کالای تفننی و منحصر به طبقه ای خاص، به وسیله ای عمومی و همگانی شد. این تغییرات اساسی که به سرعت در دوران اول پهلوی صورت می گرفت با دستور مستقیم رضا شاه برای اجرای احراز هویت مردمان ایران همزمان گردید.
صِنف یا رَسته، انجمنی است متشکل از گروهی از اشخاص که دارای یک حرفه و یا پیشه می باشند تا از این طریقتِ همبستگی بتوانند به راه هایی برای بهبود کیفیت و بالا بردن سطح کیفی مجموعه های کاریِ خود دست یابند و این مهم در کنار تعیین تدابیری برای مقابله با تخلفات صنفی و همچنین اطلاع رسانی درباره رویدادها و اتفاق ها در حوزههای مرتبط با حرفه موردنظر، موجبات ترفیعِ شغلی را برای تمام اعضا فراهم می سازد. بر همین اساس یکی از ویژگیهای اساسی و مهم در تمام بازارها نیز، همبستگی و تشکلِ بازاریان در انجمنهای صنفی است. این انجمنها اصولاً به صاحبان حرفهها تشکل میبخشند و دارای وظایف اجتماعی وسیعی نیز هستند. از این لحاظ و با دقت در تعریف کاربردیِ نوشتار شده به تجمیع گونه های مختلف صنف در کنار هم نیز «اصناف» می گویند. شاید باور آن سخت باشد ولی واقعیت آن است که تاریخ شکلگیری اصناف در ایران قدمتی چند هزار ساله دارد و این دیرینگی که خود گویای یک نظام اجتماعیِ کار ساز است به دوران حکومت هخامنشیان بازمیگردد
به طور خلاصه می توان اینگونه عنوان داشت که مهمترین شاخصه در ایجاد این انجمن ارتباط دولت با جامعه عکاسان و بالعکس بود، زیرا از بعد از سال ۱۳۳۰ شمسی که جریانات اجتماعی باعث به رونق رسیدن صنعت عکاسی در ایران شده بود و همچنین مقرر شدن عکس دار نمودن کارت های هویتی، تعداد عکاسان در پایتخت ماه به ماه بیشتر می شد و از پیِ آن تهران شاهد بازگشایی هر چه بیشتر آتلیه های تازه تاسیس در پایتخت بود.
کتاب تاریخ عکاسی با عنوان در فاصله دو عکاس با نویسندگی استاد سهراب نعیمی استاد علوم عکاسی، یکی از شناخته شده ترین کتابهای تاریخ عکاسی در ایران است. خوانش این کتاب برای کلیه عکاسان و محققین رشته های عکاسی و هنرهای تجسمی پیشنهاد می گردد. این کتاب وزین در ۳۸۰ صفحه و با نشر سفیر اردهال به دست مخاطبین گرامی…
کتاب در فاصله دو عکاس یک کتاب تاریخی است که به روایت عکاسان در ایران پرداخته و علتهای عقبماندگی عکاسی در ایران را بررسی می نماید. کتاب در فاصله دو عکاس با نویسندگی دکتر سهراب نعیمی، مدرس رشته عکاسی در دانشگاه می باشد و خوانش آن به کلیه محققین در رشته های هنر و علوم انسانی توصیه می گردد.