انتخابات اتحادیه عکاسان تهران در سال ۱۳۹۸ انتخابات و مفهومی که از آن در اذهان جامعه نمایان می گردد به مثابه رویدادی بس بزرگ است که ریشه در عمق تاریخ دارد و تصور جامعه نیز بر همین اصل مهم شکل می گیرد که انتخاب به معنای کارهای بزرگ است. اما از نوجوانی آنچه در ذهن من از انتخاب و کار بزرگ معنا می گردد شاید در ندیدن بعضی چیزها، نشنیدن بعضی حرف ها، سکوت کردن زمانی که برایم بسیار سخت بوده است و یا حتی دست کشیدن بر سر کسی خلاصه شود و همین اندیشه ساختار حضور در این انتخابات را برایم فراهم ساخت که بنیان آن فقط حمایت از جوانان و عکاسانی است که مسیر حرکتشان مطلقاً تناقضی با پیشرفت، برای همه عکاسان نداشته است. به خوبی به یاد دارم که یک روز قبل از انتخابات، در سالن همایشِ کوثر سمیناری بر پا شد که شمار زیادی از عکاسان و پیشکسوتان بزرگ تهران و حومه در آن حضور داشتند که من نیز از جمله سخنران های…
بیوگرافی اتحادیه عکاسان تهران و اولین رای گیری در هیئت مدیره اتحادیه عکاسان تهران در کتاب در فاصله دو عکاس اثر دکتر سهراب نعیمی
برادران نسیمیان فرج الله و شعبان نسیمیان برادران عکاسی هستند که هم دوره با اصغر بیچاره به عکاسی فیلم می پرداختند. این دو برادر که به صورت انحصاری عکاسان استودیو عصر طلایی بودند نه به میزان بیچاره و ترپانچیان، اما آن ها نیز عکس های بسیار زیادی را از فیلم هایی مثل: مشهدی عباد( صمد صباحی ۱۳۳۲)، دختر چوپان(معزدیوان فکری ۱۳۳۲)، میلیونر(امین امینی ۱۳۳۳) گرفته اند. شعبان که نسبت به دیگر برادر خود عکاس فعال تری بود تا سال ۱۳۴۴ در این عرصه فعالیت داشت. او …
یکی از عکس های اصغربیچاره به خاطر انتخاب زاویه ای غیر متعارف که در آن زمان حتی برای هنرپیشگان نیز عجیب بود دردسر ساز شد. او در یکی از فیلم هایی که هنرپیشه ای به نام نوش آفرین در حمام نقش آفرینی می کرده است از زاویه ی پایین و خلاف زاویه ی دوربین تصویر بردار عکسی را می گیرد که بعد از نشر آن موجبات مکدر شدن خاطر آن خواننده…ادامه دارد
اولین گروه های علمی و حرفه ای در عکاسی با عنوان انجمن، بعد از انقلاب ایران شکل گرفت و شالوده ی آن را می توان نخستین حرکت های آکادمیک در رشته ی عکاسی دانست و بر همین اساس پیدایش انجمن ملی عکاسان ایران را می توان برآیند تاریخیِ تلاش های حرفه ای در زمینه عکاسی در کشور دانست که مؤسسان آن عموماً از تحصیل کردگان و همچنین تجربه اندوختگانِ رشته عکاسی یا فیلمبرداری و رشته های هنری بودند و از آنجا که نگاه این عکاسان از ابتدا به گونه ای به اصلاح آرتیستیک و متمایل به مفهوم گراییِ اجتماعی بود، لذا با ساماندهی علمی عکاسی در سطح کشور نظام دیداری شهروندان با سامانه های فرهنگی بیشتر آشنا شد و به همین سبب روندی از درخواستهای آرمانی و نوین برای رسیدن به نگاهی نو و حتی اندیشه های جدید در میان نسلهای حاضر و آینده پدیدار شد. شاید به همین خاطر باشد که انجمن ملی عکاسان ایران خود را وارث و حامی دستاوردهای تاریخی عکاسی در ایران می داند
از نگاه دانا استاین لوئیجی مونتابونه چهارمین مستشاری ست که در ایران به عکاسی پرداخته است. تاریخ تولد مونتابونه به درستی مشخص نیست ولی استاین معنقد است که او در تابستان ۱۲۷۹/۱۸۶۲ به همراه یک هیئت سیاسی وارد ایران شده است. وی در سال ۷۷-۱۲۷۶ قمری معادل با سال ۱۸۵۶ میلادی استودیوی عکاسی خود را در تورین گشود. مونتابونه از سال ۱۸۵۶ تا زمان مرگش به فعالیت حرفهای سرگرم بود. مونتابه در زمانی که در ایران بوده است سه آلبوم برای آیندگان به یادگار گذاشته است.
کتاب آموزش عکاسی۲۰۲۲ با نویسندگی سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه در اسفند ماه سال ۱۴۰۰ توسط نشر سفیر اردهال به چاپ رسیده است. این کتاب ارزشمند در قطع وزیری به نشر رسیده و سر فصلهای متعددی را دارا می باشد. که از جمله می توان به:
۱٫تاریخ عکاسی
۲٫معرفی هفت عامل موثر در به وجود آمدن یک عکس خوب
۳٫طبقه بندی موضوعات عکاسی
۴٫امواج الکترومغناطیسی و کارکرد آن در عکاسی
۵٫گامهای نوری در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
۷٫ترکیب بندی
کتاب آموزش عکاسی۲۰۲۲ با نویسندگی سهراب نعیمی، مدرس علوم عکاسی در دانشگاه در اسفند ماه سال ۱۴۰۰ توسط نشر سفیر اردهال به چاپ رسیده است. این کتاب ارزشمند در قطع وزیری به نشر رسیده و سر فصلهای متعددی را دارا می باشد. که از جمله می توان به:
۱٫تاریخ عکاسی
۲٫معرفی هفت عامل موثر در به وجود آمدن یک عکس خوب
۳٫طبقه بندی موضوعات عکاسی
۴٫امواج الکترومغناطیسی و کارکرد آن در عکاسی
۵٫گامهای نوری در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
۶٫مفاهیم فنی در عکاسی
هنرمندان در هر عصری، به طور پیوسته نقشِ مهمترین اشخاصِ جامعه برای تأثیر گذاری روی مردم را ایفا نموده اند و حتی باعث ایجاد تحولات سیاسی نیز شده اند. از جمله سبک های گوناگونِ هنری می توان به سبک بیزانس، سبک رومانسک، سبک گوتیک، سبک رنسانس، سبک باروک، سبک روکوکو، سبک رومانتیک، سبک رئالیسم، امپرسیونیسم، نئوامپرسیون، سمبولیسم، فوویسم، کوبیسم، فتوریسم، اکسپرسیونیسم، سوررئالیسم، دادائیسم، آبستره، کنستراکتیویسم، اپتیکال آرت، پاپ آرت و همچنین بسیاری از سبک های دیگر هنری مانند پست مدرن و پست پست مدرن اشاره نمود. به باور نویسنده، امروزه حضور و دانشِ سبکهای هنری به مثابهِ ارضای نیازهای زیباشناسانه و معناشناسانه و همچنین سرگرم سازی مردم از سوی هنرمندان است و با همین اندیشه و بنیان ذهنی، ارزشمندترین آثار هنری خلق می گردد. ایضاً واضح است که هنرمند، آثار خود را در هنرهای مختلف و در دامانِ سبک های متعدد و گوناگون به رخِ کشد و آفریده های خود را بر همین مبنا جلوه دهد و بر همین اساس است که ایجاد سبک یکی از عناصر هر گونه هنر و از جمله عکاسی به شمار می رود. همچنین سبکها از بُعدِ ساختاری به عنوان روح هنرمند نیز تلقی گردیده و در ارزشگذاریِ هر اثری در کلیۀ هنرهای تجسمی، از اساسی ترین مقوله ها به شمار می آید و به همین علت است که…
در بخشهای زیادی از این کتاب به مطالب مهمی پرداخته شده است که یا برای نخستین بار مورد بررسی و کاوش قرار گرفته و یا آنکه به صورت علمی و با حذف اطالاعات غلط موجود در عکاسی با رویکردی علمی مطالب عکاسی مورد تحلیل و آموزش قرار گرفته است. مضاف بر این موضوعات ذکر شده در این کتاب برای نخستین بار کلیه ژانرهای عکاسی طبقه بندی شده و همچنین برای اولین بار ارائه عکس در مجامع علمی و هنری به صورت یک شیوه نامه به نگارش درآمده و به همین سبب خوانش این موضوعات برای تمام عکاسان بسیار سودمند خواهد بود.