انتخابات اتحادیه عکاسان تهران در سال ۱۳۹۸ انتخابات و مفهومی که از آن در اذهان جامعه نمایان می گردد به مثابه رویدادی بس بزرگ است که ریشه در عمق تاریخ دارد و تصور جامعه نیز بر همین اصل مهم شکل می گیرد که انتخاب به معنای کارهای بزرگ است. اما از نوجوانی آنچه در ذهن من از انتخاب و کار بزرگ معنا می گردد شاید در ندیدن بعضی چیزها، نشنیدن بعضی حرف ها، سکوت کردن زمانی که برایم بسیار سخت بوده است و یا حتی دست کشیدن بر سر کسی خلاصه شود و همین اندیشه ساختار حضور در این انتخابات را برایم فراهم ساخت که بنیان آن فقط حمایت از جوانان و عکاسانی است که مسیر حرکتشان مطلقاً تناقضی با پیشرفت، برای همه عکاسان نداشته است. به خوبی به یاد دارم که یک روز قبل از انتخابات، در سالن همایشِ کوثر سمیناری بر پا شد که شمار زیادی از عکاسان و پیشکسوتان بزرگ تهران و حومه در آن حضور داشتند که من نیز از جمله سخنران های…
در فاصله دو عکاس روایت عکاسانی است که از القاب سلطنه به عکاسان معمولی تبدیل شده اند و یکی از جذابیت های مهم این کتاب اشاره به تاریخ و تاریخچه صنف عکاسان در ایران است و به همین خاطر نیز کتاب در فاصله دو عکاس به عنوان اولین کتابی که صنف عکاسان در ایران را معرفی می کند شناخته می شود.
یکی دیگر از ویژگی های این کتاب وزین که دارای ویراستاری بسیار درخوری نیز می باشد اشاره به انتخابات هیئت مدیره اتحادیه عکاسان در سال ۱۳۹۸ می باشد که استاد نعیمی به شکل یک رمانی جذاب این دوره را به نوشتار در آورده است. ایشان در این کتاب با اشاره به نتایج ناامیدکننده در این دوره اسامی منتخبین اتحادیه عکاسان در سال ۹۸ را اینگونه بیان داشته اند که:
آیا عکاسان از دیرباز با بی توجهی به مسائل اجتماعی و صنفی، باعث به جریان رساندن اتحادیه ای از بنیان فاسد و مستبد نشده اند؟
آیا این جمله از بزرگان که سازش با ظالم،ظلم بر مظلوم است صحیح نمیباشد؟ آیا تن به ظلم دادن، نوعی ظلم کردن نیست؟
به داوری من،صنف علیل،نارس و بحران زده ی ما نتیجه ی مسئولیت دادن به افراد کوچک و سبک مغز، ریاکارو غیر متخصص،بله قربان گو و شیفته ی مقام و ریاست در طول زمان بوده است.و جز با طرد این افراد و پذیرش افراد متخصص و دلسوز ،توسط جامعه ی کثیر عکاسان،راه به جایی نخواهد برد.
با ادب باش که تکلیف جوانان ادب است
فرق ما بین بنی آدم و حیوان ادب است