کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی کتابی است در قطع رقعی و کاملا دانشگاهی که به تاریخ عکاسی و همچنین تاریخ صنف عکاسی در ایران می پردازد. در این کتاب به موضوعات تاریخی بسیار زیادی در به وجود آمدن صنعت عکاسی در ایران پرداخته و از جمله آن خاطرات ناصرالدین شاه قاجار است که برخی از متن های آن عیناً از خاطرات شخص ناصرالدین شاه در کتاب استفاده شده است. در بخشی از کتاب از زبان شاه قاجار می خوانیم که:
از دهه ۷۰ به بعد با تغییر نگرش مردم ایران، سیاست های اتحادیه عکاسان نیز دستخوش تغییراتی شد که از جمله یکی از موارد آن توجه به اهمیت برگزاری مجالس بود. البته قدمت اتحادیه صنف ظروف کرایه در تهران که مستقیماً در ارتباط با برگزاری مجالس فعالیت می کرده است، به سال ۱۳۳۰ باز می گردد، اما از دهه هفتاد است که شاهد تغییرات اساسی در نگرش مردم در ارتباط با عکاسی از مجالس هستیم و به همین سبب جامعه به صورت یک حرکت اجتماعی و تنظیم شده تمایل می یابد که مراسم خود را در تالارها برگزار نماید.
کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی کتابی است که به صورت جامعشناسانه به مسائل تاریخی در رشته عکاسی و همچنین پیدایش صنف عکاسان در ایران می پردازد.
کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. این کتاب مسائل و رویدادهای عکاسی را برای اولین بار از لحظ جامعشناسانه از ازمان ناصرالدین شاه تا به امروز مطرح می نماید.
در سال ۱۳۹۸ و قبل از انتخابات هیئت مدیره اتحادیه عکاسان تهران چندین بیانیه از سوی مهندس سهراب نعیمی در فضای مجازی به نگاه مخاطبین که بیشتر آنها از عکاسان تهران بودند رسید. این بیانیه ها که غالباً با نگرشی انتقادی از وضع موجود نوشته میشد پایه های نابخردی ها را در دنیای عکاسی ایران نشانه می گرفت و از همین روی علاقه مندان و خوانندگان بسیاری را نیز داشت.
آیا عکاسان از دیرباز با بی توجهی به مسائل اجتماعی و صنفی، باعث به جریان رساندن اتحادیه ای از بنیان فاسد و مستبد نشده اند؟
آیا این جمله از بزرگان که سازش با ظالم،ظلم بر مظلوم است صحیح نمیباشد؟ آیا تن به ظلم دادن، نوعی ظلم کردن نیست؟
به داوری من،صنف علیل،نارس و بحران زده ی ما نتیجه ی مسئولیت دادن به افراد کوچک و سبک مغز، ریاکارو غیر متخصص،بله قربان گو و شیفته ی مقام و ریاست در طول زمان بوده است.و جز با طرد این افراد و پذیرش افراد متخصص و دلسوز ،توسط جامعه ی کثیر عکاسان،راه به جایی نخواهد برد.
با ادب باش که تکلیف جوانان ادب است
فرق ما بین بنی آدم و حیوان ادب است
استودیو الیزه با بهره از اساتید با تجربه و مدرسین دانشگاه در رشته عکاسی سال هاست که میزبان مراجعین گرامی از سراسر شهر تهران در زمینه عکاسی پرسنلی و عکاسی سفارت و همچنین عکاسی آتلیه ای می باشد و همچنین سیاست استودیو الیزه بر این است که اهمیت عکس های پرسنلی کمتر از عکس های آتلیه ای نیست و از همین قرار کلیه عکس های گرفته شده در این استودیو به زیباترین شکل مطلوب تقدیم نگاه مراجعین خواهد شد.
همه انسان ها عکس هایی از کودکی خود دارند. اگر از هر کدام از آن ها بخواهید که عکس زمان کودکی خود را بفروشند شاید مبلغ پیشنهادی آنها آنچنان زیاد باشد که کسی توان خرید آن را نداشته باشد زیرا این عکس تبدیل به یک سرمایه معنوی برای او شده است. استودیو الیزه مفتخر است که سالها میزبان مراجعینی است که برای عکاسی از کودک و نوزاد خود به آتلیه مراجعه نموده اند.
سهراب نعیمی متولد ۱۹ دی ماه ۱۳۶۱ در شهر تهران متولد شد. سهراب نعیمی با نوشتار کتاب فلسفه رادیکال هنر نیز توانست در سال ۱۳۹۹ برای اولین بار ریشه های سرخوردگی در هنرمندان را از لحاظ جامعشناسانه مورد بررسی و نقد قرار دهد.
