برچسب: آیزو

در روزگاری کمی دورتر از این و دقیقاً قبل از آنکه دیجیتال پای به دنیای عکاسی گذارد. از فیلمهای ۳۵ میلیمتری برای ثبت تصویر استفاده می شد. در آن دوره عکاسان برای خریدِ نوعِ فیلمهای عکاسی با یک سوال روبرو بودند. در چه زمان و در چه شرایط نوری قرار است عکاسی کنم؟
پاسخ به این سوال باعث می شد که آنها بتوانند حساسیت فیلم خود را قبل از خرید انتخاب نمایند.
در گذشته روی پاکت فیلمهای عکاسی عبارتی مثل ISO400 ، ISO100 و یا ISO800 درج شده بود که نشانگر حساسیت فیلمها در برابر نور دریافتی بود. بر همین اساس عموماً عکاسانی که قرار بود در زیر نور آفتاب عکسبرداری کنند از حساسیتهای ۱۰۰ و اگر قرار بود که در نور شب عکاسی کنند، حساسیتهای بالاتر مثل ISO800 را انتخاب می کردند. اینکار باعث می شد که عکسهایی با نور مطلوب را تولید کنند. اما امروزه که دیگر خبری از فیلمهای ۳۵ میلیمتری نیست، یک سنسور دیجیتالی که در پشت دوربین و درست در پشت منظره یابِ دیجیتالی قرار داده شده است، این وظیفه را بر عهده دارد.