عکس پرسنلی و عکس لاتاری

کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. این کتاب مسائل و رویدادهای عکاسی را برای اولین بار از لحظ جامعشناسانه از ازمان ناصرالدین شاه تا به امروز مطرح می نماید. سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از 180 سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
نقش مذهب در جایگاه عکاسان در ایران نسبت به کشورهای دیگر در منطقه
نقش حاکمان به عنوان فرمانروا در جایگاه عکاسان در ایران نسبت به کشورهای دیگر در منطقه
نقش عکاسان خارجی و همچنین مستشاران
نقش حقیقیِ عکاسان در پیشرفت عکاسی
نقش مدیریت جامع در حوزه صنعت و هنر
کتاب در فاصله دو عکاس نوشته سهراب نعیمی یکی از مهمترین منابعی است که دانشجویان رشته هنرهای تجسمی و مخصوصا رشته عکاسی می توانند از آن به عنوان منابع تحقیقاتی و همچنین پایان نامه خود استفاده نمایند.
در فاصله دو عکاس روایت عکاسانی است که از القاب سلطنه به عکاسان معمولی تبدیل شده اند و یکی از جذابیت های مهم این کتاب اشاره به تاریخ و تاریخچه صنف عکاسان در ایران است و به همین خاطر نیز کتاب در فاصله دو عکاس به عنوان اولین کتابی که صنف عکاسان در ایران را معرفی می کند شناخته می شود.
کتاب تاریخ عکاسان با عنوان در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین به تاریخ صنف عکاسان از ابتدا تا اکنون می پردازد و به تمامی مشکلات عکاسان از جمله مشکلات عکس پرسنلی و عکسبرداری در تالار و همچنین انتخابات هیئت مدیره عکاسان تهران می پردازد و با ارائه عکسهایی بسیار خوب خواننده را با تمام رویدادهای رخ داده در صنف عکاسی آشنا می سازد.
کتاب مذکور به عنوان یک کتاب علمی و دانشگاهی با رویکردی کاملا جامعه شناسانه صنف عکاسی در ایران را نیز مورد واکاوی قرار داده است و با اشاره به مشکلات زیادی که عکاسان ایران با آن مواجه هستند اسنادی را به صورت عکس ارائه می دهد که گواه رنج عکاسان در ایران است. این اسناد به شکل عکس نه تنها به عنوان سندی مهم در درج تاریخ عکاسان بلکه می تواند از لحاظ حقوقی نیز برای عکاسان بسیار مفید باشد.
کتاب در فاصله دو عکاس که توسط نشر وزین سفیر اردهال به انتشار در آمده است در 380 صفحه و در قطع رقعی می باشد و دارای عکس های سیاه و سفید می باشد.
این کتاب، تاریخ عکاسان را از زمان ژول ریشار به عنوان اولین فردی که در ایران عکس می گیرد تا زمان حضور عکاسان نوین در ایران بررسی می کند.