در فاصله دو عکاس روایت عکاسانی است که از القاب سلطنه به عکاسان معمولی تبدیل شده اند و یکی از جذابیت های مهم این کتاب اشاره به تاریخ و تاریخچه صنف عکاسان در ایران است و به همین خاطر نیز کتاب در فاصله دو عکاس به عنوان اولین کتابی که صنف عکاسان در ایران را معرفی می کند شناخته می شود.
کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. در بخش پنجم این کتاب که توسط نشر وزین سفیر اردهال و در قطع رقعی و قالب ۳۸۰ صفحه به چاپ رسده است نقش مدیریت جامع در پیشرفت یا پسرفت عکاسی بررسی شده است که برای علاقه مندان به مطالعات تاریخ عکاسی بسیار جذاب بوده است. سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
کتاب «در فاصله دو عکاس روایت عکاسان جنگجو و غمگین» حاویِ بیان رویدادهایی است که از ورود نخستین مستشاران غربی به ایران که برای آموزش عکاسی به ایرانیان پای به این سرزمین گذاشتند آغاز می گردد و آثار آن تا به امروز ادامه دارد. در بخش پنجم این کتاب که توسط نشر وزین سفیر اردهال و در قطع رقعی و قالب ۳۸۰ صفحه به چاپ رسده است نقش مدیریت جامع در پیشرفت یا پسرفت عکاسی بررسی شده است که برای علاقه مندان به مطالعات تاریخ عکاسی بسیار جذاب بوده است.
سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.
شاید جالب توجه باشد که نقش مذهب در چگونگی ایجاد عکاسی در ایران مورد تحقیق و پژوهش قرار گرفته است. اما با خوانش این کتاب متوجه میشویم که بحثی بسیار مهم است. در قسمتهایی از این کتاب به ملا هادی سبزواری شیخ الاسلام زمان خود اشاره می گردد و مناظره او با ناصرالدین شاه و اعتمادالسلطنه بسیار دیدنی و خواندنی است. در این کتاب به استفتا و فتواهای مراجع اعظام و مراجع تقلید درباره حرام بودن یا حرام نبودن صنعت عکاسی در ایران اشاره می شود و این مهم در کشورهای مسلمان دیگر نیز به تحقیق نویسنده کتاب در فاصله دو عکاس در آمده است.
یکی دیگر از ویژگی های این کتاب وزین که دارای ویراستاری بسیار درخوری نیز می باشد اشاره به انتخابات هیئت مدیره اتحادیه عکاسان در سال ۱۳۹۸ می باشد که استاد نعیمی به شکل یک رمانی جذاب این دوره را به نوشتار در آورده است. ایشان در این کتاب با اشاره به نتایج ناامیدکننده در این دوره اسامی منتخبین اتحادیه عکاسان در سال ۹۸ را اینگونه بیان داشته اند که:
کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی کتابی است در قطع رقعی و کاملا دانشگاهی که به تاریخ عکاسی و همچنین تاریخ صنف عکاسی در ایران می پردازد. در این کتاب به موضوعات تاریخی بسیار زیادی در به وجود آمدن صنعت عکاسی در ایران پرداخته و از جمله آن خاطرات ناصرالدین شاه قاجار است که برخی از متن های آن عیناً از خاطرات شخص ناصرالدین شاه در کتاب استفاده شده است. در بخشی از کتاب از زبان شاه قاجار می خوانیم که:
از دهه ۷۰ به بعد با تغییر نگرش مردم ایران، سیاست های اتحادیه عکاسان نیز دستخوش تغییراتی شد که از جمله یکی از موارد آن توجه به اهمیت برگزاری مجالس بود. البته قدمت اتحادیه صنف ظروف کرایه در تهران که مستقیماً در ارتباط با برگزاری مجالس فعالیت می کرده است، به سال ۱۳۳۰ باز می گردد، اما از دهه هفتاد است که شاهد تغییرات اساسی در نگرش مردم در ارتباط با عکاسی از مجالس هستیم و به همین سبب جامعه به صورت یک حرکت اجتماعی و تنظیم شده تمایل می یابد که مراسم خود را در تالارها برگزار نماید.
کتاب در فاصله دو عکاس اثر استاد سهراب نعیمی کتابی است که به صورت جامعشناسانه به مسائل تاریخی در رشته عکاسی و همچنین پیدایش صنف عکاسان در ایران می پردازد.
مهندس سهراب نعیمی یکی از نویسندگان ایرانی است که در سالهای گذشته توانسته به خوبی در میان علاقه مندان به مطالعه کتاب مطرح گردد. کتاب در فاصله دو عکاس به نوعی روایت تاریخ عکاسان از ۱۸۰ سال گذشته تا به امروز است و یکی از مهمترین تفاوت های این کتاب با دیگر کتب مشابه آن است که به مسائل و مشکلات روز عکاسان نیز می پردازد. شاید در نگاه اول به این کتاب برای خوانندگان این گمان به وجود آید که با یک کتاب رمان و جنایی مواجه می گردند ولی این فقط از جمله جذابیت های خوانش این است زیرا کتاب در فاصله دو عکاس با یک رویکرد جامعشناسانه به تاریخ عکاسی در ایران از ابتدا پرداخته و مشکلات عکاسی در ایران را در پنج گام مهم بررسی می کند.