او پسر محمدحسن‌خان نسقچی‌باشی دولو بود. در جوانی به ریاست نسقچیان گماشته شد. در سال ۱۲۷۶ قمری از جانب امیرکبیر به حکومت خوی منصوب شد. در سال ۱۲۷۴ قمری جزء نویسندگان وزارت امور خارجه شد. در سال ۱۲۷۸ قمری لقب علاءالدوله گرفت و به عنوان سفیرکبیر فوق‌العاده دولت ایران جهت ابلاغ تسلیت درگذشت عبدالمجید یکم به استانبول رفت. در سال ۱۲۸۰ قمری حاکم زنجان شد. در سال ۱۲۸۴ قمری به صلاحدید میرزا یوسف آشتیانی به حکومت تهران منصوب گردید. در ۱۲۸۴ قمری به ریاست قورخانه رسید و در ۱۲۸۷ قمری حاکم قزوین شد. در ۱۲۸۸ قمری به حکومت همدان رفت. در سال بعد اداره کشیک‌خانه به او واگذار شد و به سمت کشیک‌چی‌باشی منصوب شد. در ۱۲۹۱ قمری به مقام وزارت جنگ رسید ولی در شوال همان سال معزول شد و میرزا حسین‌خان سپهسالار جانشین او گردید. در سال ۱۲۹۲ قمری ناصرالدین‌شاه منصب جدیدی با عنوان «وزیر اعظم دربار» ابداع نمود و علاءالدوله نخستین کسی بود که این سمت را گرفت. در سال ۱۲۹۸ قمری با حفظ سمت‌های وزیردربار و کشیک‌چی‌باشی، پیشکار مظفرالدین میرزا (بعداً مظفرالدین‌شاه) شد و لقب امیرنظام گرفت و به تبریز رفت.
سهراب نعیمی، استاد تاریخ هنر و علوم عکاسی و نویسنده کتاب فلسفه رادیکال طی بازدید از این عمارت تاسف خود را از ویراین این ابنیه ابراز داشت.
در فیلم زیر معرفی این ساختمان را از سخن ایشان می بینیم.
