در سال ۱۳۹۸ و قبل از انتخابات هیئت مدیره اتحادیه عکاسان تهران چندین بیانیه از سوی مهندس سهراب نعیمی در فضای مجازی به نگاه مخاطبین که بیشتر آنها از عکاسان تهران بودند رسید. این بیانیه ها که غالباً با نگرشی انتقادی از وضع موجود نوشته میشد پایه های نابخردی ها را در دنیای عکاسی ایران نشانه می گرفت و از همین روی علاقه مندان و خوانندگان بسیاری را نیز داشت.
بیانیه چهارم استاد سهراب نعیمی قبل از انتخابات هیئت مدیره عکاسان تهران در سال ۱۳۹۸
به نام خداوند دردمندان
بیانیه چهارم
عنوان: رنگِ سرخِ ادب
با مطالعه در قلم نگاری بزرگان و اندیشمندان ایران زمین،عموماً تکپارچگی افکار آنان را در ادب در می یابیم. و به این بیان واحد می رسیم که ادب،به خودی خود یک ارزش اخلاقی و اجتماعی است.که آدمی را ارزشمند ساخته و او را از رسته ی جنبندگان، به میان آدمیان و از آن به اوج اصالت و شرافت رهنمون می سازد و با نگاهی تحلیلی به تفکر عارفان در ادب، ما را به آنِ وجود می رساند که:
با ادب باش که تکلیف جوانان ادب است
فرق ما بین بنی آدم و حیوان ادب است
در زمانه ای که ادبیات پارسی می تواند به عنصر واخواهیِ درست حقیقت تبدیل گردد این پرسش مهم ذهن مرا درگیر خود ساخته که در جامعه ای که ستون آن عارفانی ست که قرن ها بر آنند تا جامعه ی خود را با ادبیات رهنمون سازند، پس این همه عربده های خشمگین، وقایع هولناک،التهاب ها و گداختگی های درونی از چیست؟
پاسخ و راز این پرسش آنجاست که شاید معنای ادب را اشتباه آموخته ایم.
ادب نه در بیان بل در عمل است.
ادب نه فقط در گفتارِ صادق، بل در نگرش انسان هاست.به داوری من،نگرشهایی که باعث خروشهای فهیمانه نشود با ادب نیستند.
تفکراتی که اشرافیت را متداول سازد را به هیچ، نمیتوان با ادب دانست.
چگونه میشود جامعه ای را با ادب دانست زمانی که ستون محکمِ عاطفی و احساسی و بینشیِ آن و بالاخص دلِ جوانان آن لرزیده باشد.
امروز جوامع نیازمند تحول اند.
نیازمند رویکردی نوین در قالب اصول ادب و اصل شرافت.
در جامعه ای که هنرمندانش خصوصا عکاسانی که اگر بایستگی حضور آنان ملموس نمیشد،تاریخ های کج کج تر نوشته میشد،و هنرمندانی که نتوانند به آزادی،بیان داشته باشند.قطعا ادب وجود ندارد.
و اما در جامعه ی کوچک اتحادیه عکاسان تهران،که تمامیت خواهی، رایِ غالبِ مدیرانِ آن است. و همین رویکرد غلط جامعه ی عکاسان را به ورشکستگی رسانده است.قطعا ادب وجود ندارد.!
در اتحادیه ای که با مدیریت و خواست هیئت مدیره،پلیس بعلاوه ده و تالارها برتمامیِ مقدراتِ محوری عکاسان،حاکم شده اند. ادب وجود نخواهد داشت.!
در اتحادیه ای که موجبات اغتشاشِ فکریِ اعضایِ زحمتکش و رنجکشیده شده است.ادب نمیتواند جایگاهی داشته باشد.!
شوربختانه گاهاً در همین جامعه کوچک صنفی،به زیرک هایی مینگریم که در زیر چتر امنِ خوانینِ صنفی،فارغ از درد و داغِ همکارانشان،به تکمیل سفره سیری ناپذیر خویش همت کرده اند.و به کاسبکارانِ خفیفی تبدیل گشته اند.
مدیران صنفی که اینقدر بر جوانان سخت گرفتند که هیچ لحنی را به کیانِ خود تحمل نکردند و برنمیتابند.
امروز از سنت های درونی و معنوی تا آنجایی دور افتاده ایم.
که بر تمام فرصتهای هدر رفته خویش افسوس میخوریم.گویی نه پارسی در این سرزمین زیسته و نه نسیم علوی در تاریخ این مرز عطر افشانی نموده است.
آیا شجاعت در قبول مسئولیت،
خود، یک با ادبی مطلق نیست؟
به راستی در کدام یک از مسئولینِ صنفی،و شخص رئیس اتحادیه کنونی و قبلتر، برای یک بار هم که شده پذیرش مسئولیتِ یک خطا و عقب ماندگی و درجازدن را شاهد بوده ایم؟!
آیا همین افراطی گری در پاسخ ندادن ها کار را به جای باریک نمیکشاند؟!
پرونده سازی،جعل سند،پلمپ غیرقانونی دفاتر همکاران خصوصا جوانان از جمله اعمال دور از شرافت انسانی ست که توسط اتحادیه عکاسان تهران رخ داده است.
خاکبرسری و یقه گیریِ عکاسانِ شوربخت،تا آنجایی ست که اتحادیه اش برای فقیر نگه داشتنِ عکاسان،از هیچ خیانت و غارتی از قبیل واگذاری عکس پرسنلی به دفاتر پیشخوان و پلیس بعلاوه ده ابایی نداشته است.
در اتحادیه ای که عربده کشی کلمه ای کوچک در فرهنگِ آن می شود. ادب جایگاهی نخواهد داشت.!
و چه بسیار خونهایی که در مقابلِ همین نگرش ها و فرهنگ های بی ادب در رویِ خاکِ سرزمین عزیزمان پهناور شد.!
امروز رنگ سرخ نشانه ی ادب است.امروز رنگ لاله نشانه ی ادب است. اگر بدانیم که لاله های سرخ، برگرفته از خون جوانان هستند.رنگ سرخ لاله زیباترین رنگ خواهد شد.
مهندس مجید نعیمی(سهراب)
ائتلاف نام
نیک اندیشان مستقل
۱۳۹۸/۱۰/۱۲
